Yüzey aktif maddelerinin geliştirme süreci ve yönü

En eski uygulamasıyüzey aktif maddeleriEski Mısırlılar tarafından banyoda kullanılan zeytinyağı sabunu gibi eski zamanlara kadar izlenebilir, ancak 19. yüzyılın ortalarına kadar insanlar sabun, petrol sülfat, vb.

1916'da Alman kimyager Fritz Haber, "A-Ajanı" adı verilen amonyak ve petrokimya ürünlerinin bir karışımını icat etti. Bu karışım sabun ve deterjan yapmak için kullanılabilir, ancak yüksek konsantrasyonlarda toksik gaz içerir ve tehlikelidir, bu nedenle araştırmacılar daha güvenli ve daha etkili alternatifler aramaya başladılar.

1927'de Amerikalı kimyager Eco Winfield ve Haber, yeni bir icat etmek için işbirliği yaptıyüzey aktif maddeGüvenli ve daha etkili olan toksik gazların yerini almak için etoksillenmiş kimyasallar kullanır. Bu, sürfaktanların endüstriyel ve tüketici alanlarında uygulanmasını teşvik eden bir kilometre taşıdır.

1920'lerden sonra, sentetik deterjanlar üzerine yapılan araştırma büyük bir atılım yaptı ve insanlar son derece etkili ve yaygın olarak kullanılan sodyum alkilbenzen sülfonat, alkil sülfonat vb.

1960'larda, çevre kirliliğinin artan önemi nedeniyle, insanlar son yıllarda, antibakteriyel sürfaktanlar, biyolojik olarak parçalanabilir yüzey aktif cisimleri vb. Gibi çevre dostu yüzey aktif cisimlerini incelemeye ve geliştirmeye başladılar, insanlar antibakteriyel sürfaktanlar, antistatik sürfaktanlar vb. Çevre korumasına kirlilik ve bekardan çok fonksiyonlu. Sürfaktanların gelişim yönü aşağıdaki yönlere yansıtılacaktır: ① Doğaya dönüş; ② Zararlı kimyasalları değiştirin; ③ Oda sıcaklığında yıkayın ve kullanın; ④ Katkı maddesi olmadan sert suda kullanılabilir; ⑤ Atık sıvı, atık su, toz vb. ⑥ Mineral, yakıt ve üretimin kullanım oranını etkili bir şekilde artırabilen yüzey aktif cisimleri; ⑦ Çok işlevli yüzey aktif cisimleri; ⑧ Endüstriyel veya kentsel atık kullanılarak biyomühendisliğe dayanarak hazırlanan yüzey aktif maddeler; ⑨ Sinerjistik etkiler üretmek için bileşik teknolojisini kullanan yüksek verimli yüzey aktif cisimleri.